*Przestraszony Snajper, stara ci się coś powiedzieć*
- Nie wiem, oni wiedzą, ci na tamtym moście *Tymczasem musisz się jednak zwijać, ponieważ następni dwaj snajperzy, powoli zaczynają patrolować pobliskie dachy, bronią. Jeżeli zostaniesz, możesz zostać zauważony*

*Snajperzy dali się nabrać, masz szansę ich wyeliminować, jeden zaczął cię wypytywać*
- Podaj kod kontrolny ! Natychmiast !

Jin w najmniej spodziewanym momencie znów zmienił się w Demona. W tym ciele był nieobliczalny i okrutny. Wbił się w powietrze i spokojnie leciał, szukając sobie jakiegoś miejsca do wyładowania nadmiaru frustracji. W oczy rzucił mu się most w Mooney Bridge. Zanurkował w dół jak orzeł i wylądował na nogach. Rozglądał się i czekał w posępna miną.

Ha, mam już pierwsze cele. Nie obchodzi mnie czy w środku aut są ludzie czy nie. Nie znam litości ani nie mam skrupułów. Na pierwszy cel wypatrzyłem sobie samochód osobowy. Dzięki mej niebywałej sile oraz sprycie, podchodzę do niego i przewalam go na dach. Zaczynam mocno uderzać jego części, wywalając opony i odrywając blachy. Samochód jest w rozsypce, więc zostaje mi tylko jedno. Zauważając zbiornik paliwa, biorę ze środka samochodu zapalniczkę i podpalam końcówkę wylanego paliwa. Wybuch samochód był ogromny i dodatkowo wysadził drugie auto które stało przy nim. Następnym moim celem jest ciężarówka którą zajmę się szybko. Najpierw kopię ją, a później dzięki swej niebywałej siły, próbuje ją przerzucić na dach. Nie spojrzałem, co jest za nią, więc gdy ciężarówka się już przewróciła, zniszczyła barierki wpadła do morza pod mostem. Czułem w sobie siłę którą mógłbym zniszczyć wszystko.

To nie wystarczy. Czując przypływ adrenaliny, zaczynam każde auto osobowe, ustawiać w jednym miejscu. Gdy przeniosłem już spokojnie sześć samochód, zaczynam obmyślać jak zniszczyć je widowiskowo. Przypomniałem sobie o laserze który jest w moim trzecim oku. Muszę go w tym momencie wykorzystać, co niezwłocznie robię. Przecinam samochodu który zaczynają się palić. Kątem oka ujrzałem dużą ciężarówkę z benzyną. Wziąłem dwa litry tego płynu i oblałem samochody które się jeszcze nie podpaliły. Ogień rozchodził się na razie słabo, więc wbiłem się w powietrze i odleciałem trochę od mostu. Gdy byłem pewny, że nic mi się nie stanie, zaczynam laserem przecinać samochody które w pewnym momencie wszystkie wybuchają. Dźwięk wybuchu na pewno usłyszały okoliczne dzielnicy, więc byłem zadowolony z tego posunięcia.

Widząc nadjeżdżający radiowóz, uśmiecham się szyderczo i zacieram już ręce na myśl demolki którą zaraz zrobię. Jest ich trzech, nie zostanie nikt. Jeden już we mnie celuje, jednak ja unikam jego strzałów z pistolecika. Szybko znajduje się koło niego i wymierzam mu silnego sierpowego skroń który był dodatkowo okrutny, ponieważ na mej rękawicy było można zobaczyć jasną błyskawice. Policjant poleciał aż do następnego samochodu w którym walnął z impetem. Zostało jeszcze dwóch, jednak ich wezmę w starodawny sposób. Widząc ten radiowóz który przyjechali psy, lekko go podnoszę i rzucam w stronę cofających się glin. Jeden oberwał, więc swoim laserem wycelowałem w zbiornik z paliwem i wystrzeliłem śmiercionośną wiązkę. Samochód wyleciał w powietrza, nie zostawiając nic po przygniecionym policjancie. Widząc, że następny już celuje we mnie i chcę nacisnąć za spust, szybko \turlam się za samochód. Udało mi się, jednak przeszkadzały mi moje skrzydła. Z całych sił próbuje, zmienić się w Jin'a, wykonując początek swojego planu. Nie kiedy to wychodziło i na moje szczęście dziś mi się również udało. Spokojnie podniosłem ręce do góry jako człowiek i wyszedłem za samochodu. Glina był rozkojarzony, a to mi wystarczało, żeby wymierzyć mu silnego podbródkowego, a zaraz po nim gwałtowny kop w brzuch. Zostało tylko go wykończyć, podskoczyłem nad nim i wbiłem się stopą w potylicę psa który padł na ziemię jak pacynka...

Widząc w jakiej jestem sytuacji, zaczynam machać skrzydłami. Dzięki nim, wiatr poleciał w stronę mojego przeciwnika. Glina mrugał oczami, a gdy uporał się z wiatrem, mnie już tam nie było. Nie spodziewał się, że podlecę pod mostem i stanę za jego plecami. Gdy pies usłyszał tupot nóg za plecami, bał się odwrócić, więc bez wahania podniosłem go za chabety i rzuciłem w stronę rzeki.