Późna noc, szum morza, skrzek mew i widok ogromnego statku przycumowanego do brzegu portu w Gotham. Oto krótki opis tego co zastalem kiedy postanowiłem wcielić w życie mój plan i przejąć statek zanim zrobi to ktoś inny... Idę powoli i ostrożnie, ubrany w długi płaszcz. Nagle słyszę jakiś dźwięk, okazuje się jednak że to butelka po miejscowym piwie (które stanowi nieodzowną część życia tutejszych rybaków) którą przypadkiem kopnąłem poturlała się. "Cholera, muszę być ostrożny" - myślę po czym zmierzam w stronę statku. Zgodnie z oczekiwaniami ktoś stał na straży. Na moje szczęscie był to tylko stary, łysy cieć który o rysach twarzy godnych bezdomnego. Uśmiechnąłem się delikatnie, w ciągu momentu od zobaczenia budki ze strażnikiem w mojej głowie powstał cały, doskonały pod każdym względem plan. Wyciągam z kieszeni jeden z wielu fałszywych dowodów osobistych a następnie za pomocą zapalniczki rozpuszczam zdjęcie które rozmazuje także resztę danych. Następie  zdecydowanym krokiem podszedłem pod budkę obok której umieszczona była otwierana zdalnie brama.

- Kto tu jest, odopowiadać! - powiedział cieć, miało to zabrzmieć groźnie, jednak śmiało można było wyczuć jak przestraszony jest strażnik

- To ja, jestem kontrahentem który zamówił towar ze statku - mówię zachowując śmiertelną powagę.

- Pan? Tu są same Japońce! Wszyscy co się tu kręcą, żółci. Może się pan przedstawić bo jakoś panu nie wierzę.

Rozglądam się dookoła, widzę logo jakiejś firmy na skrzynkach obok statku, logo i napis "Norton inc."

- Norton, nazywam się Edward Norton -  mówię z trudem powstrzymując się od śmiechu na widok zakłopotanej twarzy ciecia w budce.

- A ma pan jakiś dowód tożsamości, bo bez tego pana nie wpuszczę, pan wyjmie i pokaże mi tu przez okienko - odrzekł stary ochroniarz.

- Ależ oczywiście - mówię, po czym pokazuje staruszkowi rozmazany dowód osobisty. Dziadek mrużył oczy jednak nie mógł nic odczytać.

-Jasna cholera, znów zapomniałem okularów wziąć, nic nie widzę stąd. Pan poczeka, wyjdę tam do pana i z bliska zobaczę. - Po tych słowach nie mogłem się powstrzymać od szelmowskiego uśmieszku, staruch łykał wszystko jak młody pelikan, nie spodziewałem się że to pójdzie aż tak łatwo. Cieć wyszedł z budki nie zamykając nawt drzwi i zbliżył się do mnie. Wtedy niespodziewanie zdzieliłem go moją laskę w plecy i poczęstowalem gazem usypiającym. Mężczyzna upadł na ziemię a ja szybko wbiegłem do jego kabiny. Konsola do otwierania bramy była banalnie prosta, jednak musiałem coś zrobić by strażnik po przebudzeniu czy też ktokolwiek inny nie poszedł za mną. Komendę zamknięcia/otwarcia bramy można było zabezpieczyć hasłem (czego nasz rozgarnięty pan strażnik oczywiście nie zrobił). Wpisuję więc wybrane przez siebie liczby wczesniej otwierając sobie bramę. Nie mogłem jednak od tak sobie pójść, to nie w moim stylu. Wyjmuję więc flamaster, podciągam koszulkę leżącego ciecia i wypisuję mu drobnym druczkiem na plecach kod który ustawiłem. Następnie zostawiam obok niego kartkę na której było napisane:

"kto chce iść do przodu, ten tyłem musi stać. Lustro tobie dobre, lecz źle jest się kąpać"

Zabieram jeszcze strażnikowi plakietkę z identyfikatorem, a następnie zamykając za sobą bramę wchodzę na statek w gotowości na większe kłopoty...

Ostatnio edytowany przez Marceli (2012-05-24 23:23:32)

B
B
B

1. x= 2

2.  x=60

3. x= 28%

Wybieram broń.

Chcę paralizator w lasce i zestaw granatów dymnych.

Otwierają się drzwi, błyskawicznie, nie czekając na nic rzucam zdobyty wcześniej granat dymny tworząc zasłone chroniącą mnie przed policjantami. Podkomorzy bląka się w oparach dymu, nagle słyszy dźwięk paralizatora i krzyk jednego ze stróżów prawa. Przerażony nie wie co się dzieje, po chwili słyszy to samo jeszcze raz, i jeszcze.  Wszyscy policjanci sparaliżowani został mi tylko podkomorzy. Nie należy on do zbyt inteligentnych ludzi dlatego jest idealnym materiałem pod kontrolę. Dym powoli opada, podkomorzy stoi pod ścianią trzęsąc się ze strachu. Pierwszym co widzi jest moja paraliżująca laska wycelowana w jego wystraszoną twarz. "Przejęcie woli takiego marnego człowieczka nie powinno być trudne" - myślę po czym skupiam się przenikając oczami w umysł podkomorzego.

- To ty im to zrobiłeś - mówię pokazując na policjantów.
- Tak, ja... - odpowiedział Podkomorzy
- A następnie zabrałeś jednemu pistolet i pozabijałeś dzielnych funkcjonariuszy z Gotham City.
- Ja.. zabiłem?
- Zabiłeś...  - powtarzam stanowczo, po czym odsuwam laskę od gardła Podkomorzego. Mężczyzna po chwili zgodnie z moim poleceniem wyjął zza paska jednego z policjantów pistolet i oddał 3 strzały.
- A teraz, strzelisz sobie w rękę...
- Strzelę? Czemu? - zapytał oficer, cały czas sprawiał wrażenie jakby był w transie.
- Bo jesteś psycholem! Zabiłeś policjantów i próbowałeś siebie, jesteś szalony, twoje miejsce jest w Arkham!
- Jestem.. - potwierdził Podkomorzy po czym wystrzelił kulę w swój nadgarstek i upadł na ziemie zwijając się z bólu.. "No.. policja powinna mi być wdzięczna, załatwiłem im kolejnego złapanego psychopatę do statystyk" - myślę patrząc na otumanionego mężczyznę.
-Teraz uciekam zanim zjawią się posiłki. - mówię do siebie po czym ruszam szybko ku wyjściu ze statku po drodze rzucajac na pokład granat dymny.. na wszelki wypadek.   

Port Adams...  Transport goryli... Hulk dowiedział się o tymi choć jest po ciemnej stronie to czuje pewną więź do tych zwierząt. Hulk idzie powoli przez most i uważnie patrzy się na statek, który właśnie podpływa....